آتشی که نمیرد

از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

آتشی که نمیرد

از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

روشنی، من، گل، آب

 

 

ابری نیست 

بادی نیست 

می نشینم لب حوض: 

گردش ماهی ها، روشنی، من، گل، آب 

پاکی خوشه زیست 

نور در کاسه مس  

چه نوازش ها می ریزد... 

 

"سهراب سپهری" 

 

پی‌نوشت: با سپاس از فرناز گرامی که زحمت Edit عکس رو کشید.