نگاهی به اندیشه و شعر غاده السمان
شاعر و نویسنده معاصر عرب
هنگامی که تاریخ شعر زنانه را در ادب و فرهنگ مشرق زمین ورق می‌زنیم، از همان ابتدا بیان، نگرش و احساس زنانه را در قالب شعر محکوم به فنا می‌بینیم، تا جایی که نخستین بارقه‌های آن در کلام رابعه‌ها و مهستی‌ها محکوم به خاموشی یا ممهور به مهر فراموشی است و اگر گه‌گاه در این میان صدایی هم به گوش می رسد، صدایی است که خواسته یا ناخواسته همانند مردان می‌اندیشیده؛ عشق می‌ورزیده و سخن می‌گفته:
عشق او باز اندر آوردم به بند/ کوشش بسیار نامد سودمند
عشق دریایی کرانه ناپدید/ کی توان کردن شنا ای هوشمند
توسنی کردم ندانستم همی/ کز کشیدن سخت تر گردد کمند
«رابعه»
ای صبا بویی از آن زلف پریشان به من آر/ مژده‌ای زآن گل سیراب به سوی چمن آر
ای سهی سرو به بستان ملاحت بگذر/ لرزه از قامت خود در بدن نارون آر
«جهان ملک خاتون»
ادامه مطلب ...